“ namaz k‎lanlar, k‎yamette olduًu gibi Allah’‎n huzurunda saflar halinde dururlar, suale, hesap vermeye, yalvarmaya ba‏larlar.”Ne o taraftan ne de bu taraftan çare bulamayan kulun gönlü param parça olur. Herkesten ümidini kesmi‏ bir vaziyette iki elini açarak aciz ve boynu bükük bir halde dua, niyaz ve ilticaya ba‏lar. Der ki: “ Allah’‎m! Herkesten ümidimi kestim. Evvel ve ahir kulunun ba‏ vuracaً‎, s‎ً‎nacaً‎ yegane s‎ً‎nak sensin. Senin sonsuz rahmet ve merhametine s‎ً‎nd‎m.”

“ namazda gözya‏‎ dökerken ayakta durmak, k‎yamet günü dirilerek kabirden kalk‎p mah‏er yerinde Allah’‎n huzurunda ayakta durmaًa benzer. Cenab-‎ Hak k: “sana verdiًim bu kadar mühlet içinde ne yapt‎n? Ne kazand‎n ve bana ne getirdin?” diyecektir.”

“ Allah’‎n huzurunda bunun gibi derde dert katan yüz binlerce haberler sualler gelir.”

“ namazda k‎yamda iken, hitab‎-‎ ilahiden kul utan‎r, utanc‎ndan ayakta iki büklüm olur, rükua var‎r. Çünki utanc‎ndan ayakta durmaًa gücü kalmam‎‏t‎r.rükuda, Allah’‎ tesbih ve her türlü noksan s‎fatlardan tanzih ve tazim eder.”

Sonra o kula, Hakk’tan ferman gelir: “ ba‏‎n‎ kald‎r da sorulan sualleri cevapla! “ denir.

“ kul utana s‎k‎la ba‏‎n‎ rükudan kald‎r‎r, fakat dayanamaz; o günahkar, utanc‎ndan bu defa yüz üstü yere kapan‎r.”

“ona bu sefer: “ secdeden ba‏‎n‎ kald‎r da , yapt‎klar‎ndan haber ver!.” Diye ferman gelir.”

“ o, bir kere daha utanarak ba‏‎n‎ kald‎r‎r, ama dayanamaz, yine mahviyet içinde yüz üstü dü‏er.”

“ cenab-‎ Hakk: “ tekrar ba‏‎n‎ kald‎r da söyle; yapt‎klar‎n‎ inceden inceye sana soracaً‎m! “ diye buyurur.”

“ Allah’‎n heybetli hitab‎, onun ruhuna öyle te’sir etmi‏tir ki, ayakta duracak mecal ve takati yoktur. Bu aً‎r yük sebebiyle ka’deye var‎r. Dizleri üstüne çöker. Cenab-‎ Hakk ise: 1” haydi, söyle, anlat! Sana nimet vermi‏tim; nas‎l kulland‎n? قükrünü eda eyledin mi? Sana maddi ve manevi sermaye vermi‏tim; onunla neler kazand‎n? “ buyurur.”

“ kul yüzünü saً taraf‎na döndürür; peygamberlerin ruhlar‎na ve meleklere selam verir. Onlara der ki : “ ey mana padi‏ahlar‎! Bu kötü ki‏iye ‏efaat edin; bu günahkar‎n ayaً‎ da örtüsü de çamura batt‎.”

“ peygamberler selam veren kula derler ki: “ çare ve yard‎m günü geçti, gitti. Çare dünyada olabilirdi. Orada hay‎rl‎ i‏ler yapmad‎n, ibadet etmedin, vaktini bo‏ ‏eylerle öldürdün! “

“ kul bu defa yüzünü sola çevirir. Yak‎nlar‎nda yard‎m ister. Onlar da : “ sus! Biz kimiz ki sana yard‎m edelim? Elini bizden çek; kendi cevab‎n‎ Rabbine kendin ver! “ derler.”

 

Osman Nuri Topba‏ : فslam فman فbadet kitab‎ndan.